ពីមុនមកដំណាំកៅស៊ូត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាដំណាំឧស្សាហកម្មសម្រាប់តែសហគ្រាសខ្នាតធំតែ ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែដោយមើលឃើញ

ពីលទ្ធភាពទទួលបានប្រាក់ចំណេញខ្ពស់ពីដំណាំឧស្សាហកម្មមួយនេះ ទើបជំរុញឱ្យកសិករជាច្រើនគ្រួសារក្នុងស្រុកព្រែកប្រសព្វ

ខេត្តក្រចេះ ដើរតាមគន្លង ជោគជ័យរបស់ បងស្រី មាគ ផានី ក្នុងការដាំដុះដំណាំកៅស៊ូជាលក្ខណៈគ្រួសារ។

១. តើកត្តាអ្វីខ្លះបានជំរុញឱ្យបងស្រីចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មចម្ការកៅស៊ូ?

ខ្ញុំបានកើតនិងធំធាត់ក្នុងគ្រួសារកសិករ ដូច្នេះខ្ញុំតែងតែចិញ្ចឹមចិត្តចង់ចាប់ផ្ដើមមុខរបរថ្មីមួយដោយខ្លួន ឯង ដើម្បីលើកមុខមាត់គ្រួសារ លើកស្ទួយជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងត្រៀមដើមទុន ដើម្បី បង្កើត អាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួននាពេលអនាគត។ ហេតុផលទាំងអស់នេះបានជំរុញ ឱ្យខ្ញុំប្រឡូក ក្នុង អាជីវកម្ម ចម្ការ កៅស៊ូ។

មុនពេលផ្លាស់ប្ដូរមកដាំដំណាំកៅស៊ូខ្ញុំមានចម្ការដំឡូងមីត្រឹមតែប៉ុន្មានហិកតាប៉ុណ្ណោះ ដែលពុកម៉ែ ចែកឱ្យ។ ទោះបីចម្ការដំឡូងមីផ្ដល់ទិន្នផលខ្ពស់ ប៉ុន្តែពុំសូវបានប្រាក់ចំណេញច្រើនឡើយ ដោយ​សារតែតម្លៃទីផ្សារទាប ហើយឡើងចុះមិនទៀងទាត់។  

២. តើបងស្រីអាចរៀបរាប់អំពីដំណើរការនៃការដាំដំណាំកៅស៊ូបានទេ?

ដូចដំណាំដទៃទៀតដែរ ដំណើរការដាំដុះគឺចាប់ផ្តើមដោយការរៀបចំដី។ បនា្ទប់មកនៅពេល​កូនកៅស៊ូ​លូតលាស់ តម្រូវឱ្យមានការថែទាំដិតដល់ដូចជា ការបាញ់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងការដាក់ជី ដែលត្រូវ​ធ្វើ២ដងក្នុងមួយឆ្នាំ។ ក្រៅពីនេះគឺការធ្វើស្មៅដែលត្រូវធ្វើ២សប្តាហ៍ម្តង ជាទៀងទាត់។ ដំណើរការ​ទាំងមូល គឺត្រូវធ្វើជារៀងរាល់ឆ្នាំ រហូតដល់ឆ្នាំទី៦។ 

នៅឆ្នាំទី៦ ដើមកៅស៊ូនឹងលូតលាស់ធំល្មមដែលអាចបង្កើតជ័របាន។ ចំពោះការប្រមូលផលជ័រកៅស៊ូ ស្វាមីរបស់ខ្ញុំនិងរូបខ្ញុំ ត្រូវធ្វើដំណើរទៅកាន់ចម្ការនៅម៉ោង៧ល្ងាច។ ជាដំបូង គឺយើងចៀរ​សំបក​ដើមកៅស៊ូនីមួយៗដោយប្រុងប្រយ័ត្ន បន្ទាប់មកប្រើចានជ័រដើម្បីត្រងជ័រកៅស៊ូដែលហូរ។  

យើងទុកជ័រនៅទីនោះ ហើយវិលត្រលប់មកវិញនៅពេលព្រឹក ដើម្បីបង្កកជ័ររាវជាមួយសារធាតុគីមី ដើម្បីបំលែងវាទៅជាជ័រកៅស៊ូរឹង។ ២ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ប្តីរបស់ខ្ញុំបានដឹកជ័រកៅស៊ូរឹង​នោះ​ដោយផ្ទាល់​ទៅលក់ឱ្យឈ្មួញក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ។ យើងអាចផ្គត់ផ្គង់ជ័រកៅស៊ូធម្មជាតិបានជាង ៥២តោន នៅក្នុងឆ្នាំ២០២០។ 

៣. តើបងស្រីគ្រប់គ្រងការចំណាយយ៉ាងដូចម្តេច អំឡុងពេលដំាដុះដើមកៅស៊ូ? 

ការស្វែងរកដើមទុនដើម្បីទ្រទ្រង់ចម្ការកៅស៊ូ គឺជារឿងមួយដ៏ពិបាក។ ការវិនិយោគពីដំបូង​វាមាន​ទំហំធំរួចទៅហើយ។ បន្ទាប់មកទៀត យើងត្រូវចំណាយជាប្រចាំក្នុងការដាក់ជី និងបាញ់ថ្នាំសម្លាប់​សត្វល្អិត ក្នុងអំឡុងពេលលូតលាស់ ហើយបរិមាណនេះកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់នៅឆ្នាំបន្ទាប់។ ទម្រាំតែបានផលគឺដល់ឆ្នាំទី៦។ ដូច្នេះប្រសិនបើគ្មានប្រភពចំណូលទៀងទាត់ ​និងការគ្រប់គ្រងលំហូរ​សាច់ប្រាក់បានត្រឹមត្រូវទេ គឺយើងមិនអាចជោគជ័យនៅក្នុងអាជីវកម្មមួយនេះបានទេ។ 

ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ការចំណាយ ខ្ញុំបានដាំដំណាំបន្ទាប់បន្សំនៅលើចម្ការរបស់ខ្ញុំក្នុងពេលតែមួយ ដូចជា​សណ្តែកសៀង ឪឡឹក និងដំឡូងមី ជាដើម គឺដាំនៅចន្លោះកូនកៅស៊ូតែម្តង។ ទិន្នផលបាន​ពីដំណាំ​ទាំងអស់នេះ បានជួយផ្តល់ថវិកាចាំបាច់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ដល់ចម្ការកៅស៊ូរបស់ខ្ញុំ។

៤. តើផែនការរយៈពេលខ្លីរបស់បងស្រីមានអ្វីខ្លះ?

ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំបណ្តាញចែកចាយរបស់ខ្ញុំកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់​ ដូច្នេះគម្រោងបន្ទាប់របស់ខ្ញុំ​គឺសាងសង់ឃ្លាំងស្តុកជ័រកៅស៊ូ និងទិញរថយន្តដឹកទំនិញថ្មីមួយទៀត ដើម្បីធានាដល់ការដឹកជញ្ជូន ជ័រកៅស៊ូបានទាន់ពេលវេលា ទាំងសម្រាប់ទីផ្សារក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ។

 ៥. ក្នុងនាមជាសហគ្រិនស្ត្រីមួយរូប តើបងស្រីបានរួមចំណែកយ៉ាងដូចម្តេចសម្រាប់សហគមន៍?

ខ្ញុំជឿថាតាមរយៈអាជីវកម្មបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំ​ គឺខ្ញុំបានចូលរួមចំណែកជាវិជ្ជមាន​ក្នុងការលើកស្ទួយសេដ្ឋកិច្ច​សហគមន៍ ដោយផ្តល់ឱកាសការងារដល់កម្មករចៀរជ័រកៅស៊ូជាដើម។

ក្រៅពីនេះ ខ្ញុំបានដើរតួជាអ្នកពិគ្រោះ​យោបល់​ ដល់កសិករ​ដែលមានបំណងចង់ធ្វើអាជីវកម្ម​ដាំដំណាំ​កៅស៊ូ​ ដោយណែនាំពួកគាត់ពីដំណើរការដាំដុះទាំងស្រុង រាប់ចាប់ពីការរៀបចំ​ដីរហូត​ដល់ការចៀរ​ជ័រកៅស៊ូ។​ 

ជាមួយគ្នានេះដែរ ខ្ញុំបានផ្តល់ជូនកសិករក្នុងសហគមន៍​នូវកូនកៅស៊ូ និងជីដែលមានតំលៃសមរម្យ ដើម្បីជួយពួកគេឱ្យចាប់ផ្តើមធ្វើចម្ការរបស់ពួកគេបាន។ គិតត្រឹមខែនេះ ​ខ្ញុំបានទទួលការបញ្ជាទិញ​កូនកៅស៊ូ​ជាង២ម៉ឺនដើមពីកសិករ​ក្នុងសហគមន៍។ ខ្ញុំជឿថា ទោះបីការរួមចំណែក​របស់ខ្ញុំសម្រាប់​សហគមន៍មានភាពសាមញ្ញ ប៉ុន្តែវាបានផ្ដល់ផលវិជ្ជមានដល់សហគមន៍របស់ខ្ញុំយ៉ាងពិតប្រាកដ៕